مکیدن انگشتان دست یا شست در کودکان بسیار کوچک طبیعی و سالم است، اما اگر ادامه یابد می‌تواند مشکلاتی ایجاد کند. اکثر کودکان این عادت را بین دو تا چهار سالگی متوقف می‌کنند.
مشکلات ناشی از مکیدن پستانک، انگشت شست یا سایر انگشتان
مکیدن پستانک، انگشت شست یا سایر انگشتان اگر به یک عادت طولانی مدت تبدیل شود، می‌تواند باعث تغییراتی در دندان‌ها و فک‌ها شود. هر چه کودک در سن پایین‌تری این عادت را ترک کند، احتمال اینکه دندان‌ها و فک‌هایش مشکلی نداشته باشند و مشکلات رشد به طور طبیعی اصلاح شوند، بیشتر است.
مکیدن طولانی مدت انگشت شست ممکن است منجر به موارد زیر شود:
- اوربایت (دندان‌های خرگوشی) - برای مثال، دندان‌های جلویی ممکن است بیشتر از حد معمول به جلو رانده شوند. این می‌تواند شکل صورت را تغییر دهد.
- اپن بایت - زمانی که دندان‌های جلویی بالا و پایین هنگام بسته بودن دهان به هم نمی‌رسند (معمولاً دندان‌های بالایی کمی روی دندان‌های پایینی قرار می‌گیرند). اگر بین دندان‌های جلویی بالا و پایین فاصله‌ای وجود داشته باشد که زبان بتواند از آن عبور کند، این می‌تواند اپن بایت باشد.
- نوک زبانی صحبت کردن - کودکان پیش دبستانی که انگشتان و شست خود را می‌مکند، می‌توانند دندان‌های خود را از موقعیت طبیعی خود خارج کنند. این می‌تواند در شکل‌گیری صحیح برخی از صداهای گفتاری اختلال ایجاد کند
- برای ارتباط با بهترین روانشناس کودک در تهران با گروه ویان تماس بگیرید .
کمک به کودکان برای ترک عادت
بیشتر کودکان مکیدن انگشت یا شست خود را بین دو تا چهار سالگی ترک می‌کنند. به فرزندتان فرصت دهید تا هر زمان که آماده بود، عادت خود را ترک کند و از او حمایت و تشویق زیادی به عمل آورید.
بسته به سن و توانایی فرزندتان، می‌توانید موارد زیر را انجام دهید:
- زیاد تشویق کنید - برای مثال، آنها را در آغوش بگیرید یا تحسین کنید تا با تلاش برای متوقف کردن، نشان دهید که کار خوبی انجام می‌دهند.
- از وسایل پرت کننده حواس استفاده کنید - آنها را با یک اسباب بازی سرگرم کنید یا آنها را در آغوش بگیرید تا حواسشان از مکیدن پرت شود
- پیشرفت او را نشان دهید - اگر کودک برای مدت معینی مکیدن را متوقف کرد، یک گردش ویژه یا یک اسباب‌بازی به او بدهید. می‌توانید به تدریج این دوره را از یک شب به یک هفته و سپس به 30 روز افزایش دهید.
- از یادآوری استفاده کنید - به کودکانی که انگشت شست یا انگشت خود را می‌مکند، یک دستکش یا باند چسبی بدهید تا به عنوان یادآوری برای عدم مکیدن استفاده کنند. برای اینکه این روش مؤثر باشد، کودک باید مایل به ترک باشد.
کودکان به راحتی می‌توانند به عادت قدیمی خود برگردند و ممکن است مدتی طول بکشد تا این عادت به طور کامل ترک شود. به تلاش خود ادامه دهید، به آرامی اما محکم. صبور باشید، زیرا چند روز اول معمولاً سخت‌ترین روزها هستند.
سعی کنید غر نزنید. اگر بچه‌ها احساس کنند که مورد غر زدن قرار می‌گیرند، ممکن است عصبانی شوند و این عادت را ادامه دهند.
اگر این رویکردها مؤثر نبودند، می‌توانید از داروساز خود در مورد محلول‌های رنگی که مانع از مکیدن انگشت یا شست می‌شوند، سوال کنید. همچنین می‌توانید از متخصص بهداشت دهان و دندان خود راهنمایی بخواهید.
در موارد شدید یا حاد، ممکن است شما به یک دندانپزشک اطفال که دندانپزشکی با آموزش و مطالعه بیشتر در زمینه مشکلات دندانی کودکان است، یا یک متخصص ارتودنسی که آموزش و مطالعه بیشتری در زمینه چیدمان دندان‌ها و رشد فک دارد، ارجاع داده شوید.